O firmie

Spółka MEGAWAT jako samodzielny podmiot gospodarczy rozpoczęła działalność od 1 czerwca 1992 roku, korzystając ze skomunalizowanego majątku kotłowni zakładowej Fabryki Maszyn Rolniczych “Agromet-Rofama”. Moc cieplna starego obiektu wynosiła 69,8 MW. Składały się na to kotły na miał węglowy, WR25 – 2 sztuki i WR5 – 2 sztuki, oddane do eksploatacji w 1979 roku.
Kotłownia ta w założeniach miała produkować ciepło na potrzeby technologiczne i grzewcze Fabryki. Dostawa ciepła na potrzeby komunalne stanowiła niewielki procent obciążenia. Realia lat 90-tych zweryfikowały te założenia. Z roku na rok malało zapotrzebowanie na energię ze strony przemysłu. Efektem tego były coraz gorsze wyniki finansowe Spółki.
W latach 1993-1995 działalność prowadzona była ze stratą. Brak środków na remonty i modernizację w czasie, kiedy kotłownia była własnością “Agromet-Rofama” oraz wykonywanie tylko niezbędnych napraw po przejęciu majątku przez Spółkę, doprowadziło do poważnych problemów technicznych, grożących zakłóceniem w ruchu kotłowni. Eksploatowane urządzenia nie gwarantowały też spełnienia obostrzonych wymagań ochrony środowiska.

To właśnie te uwarunkowania były powodem, że powołany w marcu 1995 roku nowy Zarząd Spółki, rozpoczął działania zmierzające do zmiany bardzo trudnej sytuacji firmy. Świadomość, że z ciepła produkowanego przez MEGAWAT korzysta trzy tysiące mieszkańców w blokach podłączonych do sieci, około 1,5 tysiąca uczniów w trzech szkołach i dwóch przedszkolach, pacjenci w obiektach Zespołu Opieki Zdrowotnej była motywacją do szybkich i efektywnych działań.

W dniu 29 listopada 1995 roku Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie przystąpienia do realizacji inwestycji pod nazwą “Modernizacja systemu ciepłowniczego miasta Rogoźna”. W latach 1996-1998 przewidziano do realizacji następujące zadania:
– budowa kotłowni gazowo-olejowej o mocy 13,8 MW,
– budowa nowego odcinka sieci cieplnej,
– montaż 4 węzłów cieplnych,
– montaż termozaworów i podzielników kosztów.

Wyłoniona w przetargu firma GROS-POL Sp. z o.o. z Poznania rozpoczęła budowę 28 maja 1996 roku.
Zgodnie z przyjętym harmonogramem prac, budowa miała przebiegać w taki sposób, aby w pierwszej kolejności realizować te etapy, które pozwolą na podanie ciepła w nadchodzącym sezonie już z nowego źródła. Do końca sierpnia 1996 roku, na potrzeby produkcji ciepłej wody użytkowej pracowała jeszcze dotychczasowa kotłownia węglowa. Miesiąc wrzesień przeznaczony był na wykonanie prac adaptacyjnych sieci cieplnych, celem podłączenia nowego źródła ciepła do systemu.
W dniu 28 września 1996 roku, równo 4 miesiące od rozpoczęcia prac, wykonawca GROS-POL Sp. z o.o. uruchomił, w ramach rozruchu technologicznego, pierwszy kocioł o mocy 6 MW. Od tego dnia podawano już ciepło do odbiorców.
Wybudowano również gazociąg średniego ciśnienia o długości L=486 m oraz stację pomiarową gazu o przepustowości 2000 Nm3/h.
W dalszym okresie, wraz ze spadkiem temperatur zewnętrznych przekazano do ruchu drugi kocioł 6 MW – było to w listopadzie 1996 roku, a w styczniu 1997 roku uruchomiono kocioł 1,8 MW.

Takie działanie pozwalało na zwiększanie mocy kotłowni stosownie do warunków pogodowych i na pełne zabezpieczenie potrzeb odbiorców w sezonie grzewczym 1996/97. W drugiej połowie lutego 1997 roku przeprowadzono tzw. ruch 72-godzinny, mający na celu komisyjne sprawdzenie poprawności pracy wszystkich układów technologicznych kotłowni. W dalszych miesiącach trwały prace wykończeniowe. Nie miały one wpływu na funkcjonowanie kotłowni. Ostatecznego odbioru końcowego dokonano 12 września 1997 roku. Na bazie protokołu z tego odbioru, uzyskano z Urzędu Rejonowego w Wągrowcu, pozwolenie na użytkowanie kotłowni gazowo-olejowej.

Sfinansowanie tak dużej inwestycji nie było możliwe tylko i wyłącznie ze środków własnych Spółki. Dodatkowo uzyskano środki z budżetu Gminy Rogoźno, Urzędu Wojewódzkiego w Pile, kredyty z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Pile, NFOŚiGW w Warszawie. Otrzymano zwrot kosztów budowy gazociągu z WOZG Poznań. Nie uzyskano natomiast przewidywanej dotacji z Fundacji EKOFUNDUSZ. W uzasadnieniu odmownej decyzji stwierdzono, że “…zła kondycja finansowa Przedsiębiorstwa stwarza zagrożenie dla wykonalności projektu i jego wyników finansowych w przyszłości”. Czas zweryfikował jednak to uzasadnienie. Okazało się, że produkcja energii z nowego źródła ciepła jest dla Spółki opłacalna.
Rok 1996 zakończono z dodatnim wynikiem finansowym. Na podkreślenie zasługuje fakt, że przechodząc na produkcję ciepła z kotłowni gazowo-olejowej, we wrześniu 1996 r. nie zwiększono z tego powodu ceny sprzedawanej energii. Dopiero styczniowa podwyżka ceny gazu wymusiła wzrost ceny ciepła od lutego 1997 roku.

W latach 2010 – 2012 kotłownia przeszła poważną modernizację. Poprzez wymianę dwóch palników dostosowano moc jednostek kotłowych do aktualnych potrzeb odbiorców. Z powodu bardzo wysokiej ceny zrezygnowano również z oleju opałowego jako drugiego, alternatywnego nośnika energii. Wymieniono także całą automatykę i urządzenia kontrolno-pomiarowe.